زندگی مشترك نیز برای آنكه به موفقیت و خوشبختی منتهی شود باید با برنامه‌ریزی پیش رود. حال برای آن كه بتوانیم برای زندگی مشترك برنامه‌ریزی كنیم باید شرایطی را فراهم سازیم
برنامه‌ریزی یكی از شاخصه‌های موفقیت در هر زمینه‌ای است، شاید برای همین می‌گویند هیچ موفقیتی اتفاقی نیست چرا كه برای آن برنامه‌ریزی شده و بی‌حساب و كتاب نبوده است.
زندگی مشترك نیز برای آنكه به موفقیت و خوشبختی منتهی شود باید با برنامه‌ریزی پیش رود. حال برای آن كه بتوانیم برای زندگی مشترك برنامه‌ریزی كنیم باید شرایطی را فراهم سازیم تا این برنامه‌ریزی به نتیجه برسد، چه بسا برنامه‌ریزی‌هایی كه به خاطر رعایت نكردن اصول بدون نتیجه مانده و به انجام نرسیده است.
برنامه‌ریزی‌های كلی و بلند مدت
برنامه‌ریزی كلی و بلند مدت به برنامه‌ریزی‌هایی در زندگی اشاره دارد كه اولا به كلیات زندگی مربوط می‌شوند نه جزئیات و ثانیا زمانبر و معمولا برنامه‌ریزی‌های چند ساله‌اند مثل برنامه‌ریزی‌های مالی یا كاری بلند مدت و یا مثلا برنامه‌ریزی برای این‌كه چند سال دیگر بچه دار شوید و....
مسائلی كه در این نوع برنامه‌ریزی‌ها لازم است رعایت كنید این است كه در ابتدا بیش از حد بلندپروازانه و یا بدبینانه برنامه‌ریزی نكنید. گاهی كمی ریسك كردن در زندگی لازم است. شما می‌توانید در برنامه‌ریزی هم كمی ریسك كنید، مثلا اگر در 2 سال آینده درآمد شما قرار است. 20 میلیون تومان باشد، قرار نیست روی 40 میلیون تومان برنامه‌ریزی كنید اما می‌توانید روی 25 تا 30 میلیون برنامه مالی خود را بریزید تا اولا انگیزه بیشتری برای پیشرفت و پس‌انداز پیدا كنید ثانیا هدفتان آنقدر دست نیافتنی نباشد كه ناامید شوید و در وسط راه برنامه‌ریزی را رها كنید. گاهی افراد آنقدر برنامه‌ریزی خود را بدبینانه و آسان در نظر می‌گیرند كه بدون هیچ تلاش و برنامه‌ریزی نیز به همان هدف می‌رسیدند. برنامه‌ریزی خود را كمی سخت‌تر و خوش‌بینانه‌تر انجام دهید تا از همه تلاشتان استفاده كنید نه تنها بخشی از توانایی‌تان.
یادتان باشد برنامه‌ریزی یعنی راهی برای درست تلاش كردن به سمت هدف یعنی مسیری كوتاه تر و مستقیم‌تر به هدف و در نظر گرفتن همه جوانب امر در نتیجه این برنامه‌ریزی باید بر تلاش شما بیافزاید و نتیجه را نزدیك تر كند.
در ضمن توانایی خود و همسرتان را در برنامه‌ریزی‌ها و تعیین هدف‌ها در نظر بگیرید و به همان اندازه برنامه‌ریزی كنید.
نكته دیگر این كه برنامه‌ریزی بلند مدت را به برنامه‌ریزی‌های كوتاه مدت تقسیم كنید یعنی اگر هدف شما قرار است مثلا سه ساله تامین شود شما برای خود هدف‌های ماهانه و سالانه در راستای هدف بلند مدتتان تعیین كنید و برای آنها برنامه‌ریزی كنید تا برنامه‌ریزی بلند مدت برایتان راحت‌تر باشد.
دقیق برنامه‌ریزی كنید. اگر كمی بیشتر برای برنامه‌ریزی‌های بلند مدت، وقت و هزینه بگذارید بهتر از آن است كه به نتیجه نرسند. با افراد خبره در مورد هدفتان مشورت كنید و از آنها كمك بخواهید تا یك برنامه‌ریزی حساب شده برای رسیدن هرچه سریع تر و مطمئن‌تر به هدفتان بریزید.
نكته بعدی در ارتباط با برنامه‌ریزی‌های بلندمدت این است كه از این شاخه به آن شاخه نپرید. اگر هدفی را انتخاب كردید و برای آن برنامه‌ریزی دقیق كرده اید دیگر آن را تغییر ندهید البته منظور ما تغییرات جزئی در برنامه‌ریزی نیست چرا كه مخصوصا در برنامه‌ریزی‌های بلندمدت تغییرات كوچك اجتناب ناپذیرند بلكه منظور عوض كردن كلی برنامه‌ریزی و هدف است كه باعث عقب افتادن شما از برنامهریزیتان می‌شود و وقت را از دست می‌دهید.
در راه رسیدن به هدفتان تلاش كنید و برنامهریزیتان را زیر پا نگذارید و طبق آن پیش بروید تا به نتیجه برسید. حتی برنامه‌ریزی‌های كوتاه‌مدت‌تان را در راستای هدف‌های بلند مدت جدی بگیرید و مهم بدانید.
به همسرتان در راه رسیدن به اهداف بلند مدت و برنامه‌ریزی‌های آن كمك كنید و نگذارید در اثر خستگی‌های لحظه‌ای این برنامه‌ریزی را به هم بزند و بعد پشیمان شود. با مهربانی و دلسوزی كنار همسر خود باشید و در راه رسیدن به هدف‌های والا و بزرگ همدیگر را همراهی كنید.
گاهی با همسرتان راجع به اهداف و برنامه‌ریزی‌ها گفتگو كنید و به وقتی كه به اهدافتان رسیده اید بیندیشید. این كار شما را در راه رسیدن به اهدافتان و عمل به برنامه‌ریزی تان مصمم تر می‌كند.
برنامه‌ریزی‌های جزئی و كوتاه مدت
این برنامه‌ریزی‌ها همانطور كه پیداست مربوط به مسائل كم اهمیتتر و جزئیتر زندگی است. اما جالب اینجاست كه بدانید این برنامه‌ریزی‌ها بیشتر باعث اختلاف نظر و جر و بحث همسران با هم می‌شود. مثلا مردی كه بدون برنامه‌ریزی و هماهنگی با همسرش مهمان دعوت می‌كند و یا زنی كه بدون برنامه‌ریزی مالی تمام حقوق همسرش را خرید می‌كند باعث می‌شوند كه همسرانشان را ناراحت و گاهی عصبانی كنند. برای این‌كه این اتفاق نیفتد كافیست موارد زیر را در نظر بگیرید.
1 - با همسر خود مشورت كنید. اگر می‌خواهید كاری انجام دهید حتما با همسرتان در میان بگذارید و با هم برای آن برنامه‌ریزی كنید و یا دست كم همسرتان را در جریان برنامه‌ریزی خود حتی برای كارهای جزئی قراردهید.
2 - همسرتان را به موقع در جریان برنامه‌ریزی خود قرار دهید نه وقتی كه كار از كار گذشته است و شما برنامهریزیتان را كرده‌اید، تا اگر او نیز نقطه نظری در برنامه‌ریزی داشت، اعمال كنید. مثلا اگر قصد دارید مهمانی دعوت كنید قبل از دعوت به همسرتان بگویید و نظر او را هم بخواهید.
3 - با زماندهی مناسب و بدون عجله برنامه‌ریزی كنید تا به هدف خود به نحو احسنت برسید.
4 - حتی برای برنامه‌ریزی‌های جزئی هم آینده نگر باشید و همه جوانب را بسنجید.
برنامه‌ریزی‌های شخصی در زندگی مشترك
شاید شما بخواهید برای خود یك برنامه‌ریزی شخصی داشته باشید، مثلا درستان را ادامه دهید و یا كار و حرفه‌ای را پیش بگیرید و.... وقتی زندگی مشتركتان را آغاز می‌كنید به معنی آن نیست كه برنامه‌ریزی‌های شخصی و هدف‌های شخصی‌تان را كنار بگذارید بلكه باید با همفكری و مشورت همسرتان آنها را به انجام برسانید.
در برنامه‌ریزی‌های شخصی‌تان همیشه همسرتان را هم در نظر داشته باشید تا این برنامه‌ها خودخواهانه ریخته نشوند و به همسرتان آسیبی وارد نشود. اگر در زندگی مشترك هر كس بخواهد بدون در نظر گرفتن همسرش به برنامه‌ریزی‌ها و اهداف شخصی خود برسد دیگر زندگی مشترك معنی پیدا نمی‌كند.
شاید مجبور شوید برای این‌كه زندگی مشتركتان حفظ شود و به وظایفتان در زندگی عمل كنید بعضی از اهداف و برنامه‌ریزی‌های شخصی تان را به تعویق بیندازید اما در ازای آن می‌توانید به اهداف مشتركتان بها دهید تا در آینده فرصت بیشتری برای اهداف و برنامه‌ریزی‌های شخصی‌تان داشته باشید.
برنامه‌ریزی در زندگی مشترك اگر با توافق و مشورت زن و شوهر انجام گیرد و دقیق و اصولی باشد در هر زمینه‌ای به موفقیت می‌انجامد اما اگر خودسرانه و بی حساب صورت گیرد ممكن است دردسرساز نیز باشد پس از برنامه‌ریزی‌های دو نفره در زندگی مشتركتان لذت ببرید و نتیجه مثبت آن را شاهد باشید.
roozane.ir
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر